Certificering belangrijker voor marktkansen

Uientelers moeten er rekening mee houden dat zij de komende jaren meer inspanningen moeten plegen op het terrein van de certificering. Op de korte termijn vraagt vooral de GRASP-bijlage bij het GlobalGAP certificaat de aandacht. GRASP bestaat al sinds 2013 en is bedoeld voor de borging van sociale elementen van de productie van groente en fruit zoals goede arbeidsomstandigheden en goed werkgeverschap. “Wij constateren dat onze afnemers steeds vaker vragen om deze bijlage”, vertelt Remko Wilms. “We gaan er bij Waterman Onions zelf ook meer op letten. De GRASP-bijlage wordt steeds belangrijker.” De rode uien van Waterman Onions gaan zonder uitzondering met GlobalGAP certificaat naar hun eindbestemming en bij de gele uien zijn het vaak de bestemmingen met een betrouwbaar vast afnamepatroon en leveringszekerheid die GlobalGAP vragen. “Die bestemmingen wil je vasthouden”, aldus Wilms.

Milieukeur in opkomst

Naast de aanscherping van de GlobalGAP certificering speelt nog een andere ontwikkeling. “Wij zien dat er behoefte komt aan een certificaat tussen gangbaar en biologisch in”, vertelt Remko Wilms. “Onze grootste afnemer heeft aangekondigd dat over een paar jaar het hele AGF-aanbod onder PlanetProof certificaat moet zijn geproduceerd.” Het PlanetProof certificaat is recentelijk door Milieukeur gelanceerd. De eisen van dit certificaat zijn gebaseerd op de zogenoemde Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Volgens Wilms doen telers er goed aan om zich te oriënteren op deze ontwikkelingen. “Voor het behoud van onze marktpositie wordt het steeds belangrijker om te kunnen voldoen aan de eisen die gecertificeerde duurzame teelt stelt.”

Wilms wijst er in dat verband ook op dat steeds meer landen, ook binnen Europa, hun eigen markten beschermen. Dat varieert van promotie van product uit eigen regio of eigen land tot het stellen van aanvullende eisen aan geïmporteerd product. Bij uien stelt het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld strengere residu-eisen voor Sumicidin.

De gevolgen van dit soort maatregelen kunnen ingrijpend zijn. Wilms neemt de peenmarkt als voorbeeld. “De Nederlandse peenexport naar Duitsland is vrijwel stilgevallen omdat ze daar steeds vaker peen uit eigen regio of uit eigen land willen. Nederlandse telers krijgen momenteel nog niet de koelkosten vergoed terwijl Duitse telers normale prijzen beuren.”